Ժայռից մասուր է կաթում,
Կարմիր սարսուռ է կաթում,
Ձորում մշուշ է:
Առուն մասուր է տանում,
Կարմիր սարսուռ է տանում,
Ի՜նչ էլ աշխույժ է:
Առուն բարի է այնպես,
Հասկանալի է այնպես,
Այնպես անուշ է:
Նա երկնչում է քարից,
Բայց երբ թռչում է քարից,
Ահռելի ուժ է:
Առուն ինչպե՞ս կլռի,
Սերս եկել է ջրի,
Ձեռքինը կուժ է:
Առուն մասուր է տանում,
Կարմիր սարսուռ է տանում,
Աշուն է, ուշ է:
Առաջադրանքներ
- Ընթերցի՛ր բանաստեղծությունը՝ դուրս գրելով և բացատրելով անծանոթ բառերը։
Սարսուռ — Բուռն հուզմունքից՝ երկյուղից առաջացող մարմնի դող, դողդողանք:
Երկնչել- Վախենալ, երկյուղ կրել:
- Ընթերցի՛ր ՝առանձնացնելով և բացատրելով փոխաբերությունները։
Մասուր է կաթում — մասուր է կախված
Կարմիր սարսուռ է կաթում — ժայռից հուզումնալի տեսարան է բացվում
- Ո՞վ է ստեղծագործության գլխավոր հերոսը․ հիմնավորի՛ր պատասխանդ։
Աշնանային առվի մասին է, որը լի է աշան հորդառատ ջրով, մասուրով և շրջապատված է ժայռերով:
- Ի՞նչ գույն ունի այս բանաստեղծությունը։ Նկարի՛ր այն միայն գույներ օգտագործելով։
Այս բանաստեղծությունը կարմիր է՝ մասուրի, աշնան տերևների նման:
- Առանձնացրո՛ւ քեզ դուր եկած տողերը և հիմնավորի՛ր ընտրությունդ։
Նա երկնչում է քարից,
Բայց երբ թռչում է քարից,
Ահռելի ուժ է:
Այս տողերը շատ խորիմաստ են: Այսինքն եթե մենք առվի պե սինչ որ բանից վախենում ենք, հետո այն հաղթահարում ենք, ավելի ուժեղ ենք դառնում: